در پروژه‌هاي نرم ضد فرهنگي صهيونيستي-غربي، ابعاد و روش‌هاي گوناگوني مورد استفاده قرار مي‌گيرند: از اشاعه فرهنگ خيانت و عادي بودن روابط خارج از خانواده در شبکه‌هاي ماهواره‌اي زرد، ساخت فيلم‌هاي بي‌محتواي ضد اخلاقي که خيانت و بي‌بند و باري را امري رايج نشان مي‌دهند گرفته تا "عروسک‌هاي باربي" و طراحي‌هاي هدف‌دار جلد دفتر و کيف مدرسه و وسايلي که هميشه همراه نوجوانان بوده و تاثير بسزايي بر ذهن آن‌ها دارد.

در اين پروژه ضد فرهنگي جديد، از روشي استفاده مي‌شود که بيشترين تاثير را روي ذهن و رفتار نوجوانان خواهد داشت؛ ناتوي فرهنگي غرب با استفاده از خود نوجوانان، در فرايندي کاملا برنامه‌ريزي شده، مهره‌هاي خود را به عنوان الگو به جهان معرفي کرده و در طي مدت کوتاهي اين نوجوانان را تبديل به الهه‌اي براي نوجوانان کشورهاي ديگر بويژه کشورهاي شرقي و مسلمان مي‌کنند.

اين نوجوان‌هاي غربي که اغلب به عنوان ستاره موسيقي معرفي مي‌شوند، با ظاهري بسيار اغواکننده و با پوشش‌هاي نامتعارف در کنسرت‌ها ظاهر شده و تبديل به برند جهاني مي‌شوند. لباس‌هاي خاص و نوع ظاهر آن‌ها که بسيار هوشمندانه طراحي شده‌اند، در کشورهاي هدف تبديل به کالايي به روز و به الگويي براي جوانان و نوجوان هدف تبديل مي‌شوند.

همزمان با کشف اين مهره‌هاي نوجوانان، تمام رسانه‌هاي ديداري، شنيداري و مجازي به طور هماهنگ و يکپارچه به تبليغ و پيگيري مدام روابط خصوصي خواننده‌هاي کم سن و سال مي‌کنند و مخاطب نوجوان را وادار به پيگيري قصه‌هايي مي‌کنند که اغلب آن‌ها محتوياتي کاملا غير اخلاقي داشته و هيچ تناسبي با اين رده سني ندارند.

به‌طوري که اگر نگاهي به سايت‌هاي خبري صهيونيستي غربي انداخته شود، روزي نيست که خبري يا تصويري جنجالي از اين نوجوانان زير 18 سال منتشر نشود.